DEN HAAG, dinsdag

De voorgenomen herkeuring van Wajongers per 1 januari 2015 stuit op fel verzet. Volgens de FNV kan die alleen als er voldoende banen voor deze jonggehandicapten zijn gerealiseerd. Werkgevers hebben geen bezwaar tegen uitstel.

Werkgeversorganisatie VNO-NCW laat weten niet zwaar aan de ingangsdatum te hechten. „Ik kan leven met uitstel. De invulling staat niet in het sociaal akkoord. Het is vooral een zaak tussen vakbonden en kabinet”, aldus werkgeversvoorman Wientjes. In het sociaal akkoord is afgesproken dat er de komende jaren 125.000 extra banen voor mensen met een arbeidshandicap moeten komen, 100.000 bij bedrijven en de rest bij de overheid.

Op 1 januari 2015 moet de nieuwe Participatiewet van kracht worden waarin de wetten voor bijstand, de sociale werkplaatsen en jonggehandicapten (Wajong) worden samengevoegd. Alle 230.000 Wajongers worden herbeoordeeld, al zal dat voor 100.000 arbeidsgehandicapten niet betekenen dat zij fysiek voor een keuringsarts hoeven te verschijnen. Het gaat dan om gehandicapten van wie op basis van hun dossier al duidelijk is dat zij nooit kunnen werken.

In het vorig jaar afgesloten sociaal akkoord spraken kabinet, bonden en werkgevers af dat alle Wajongers opnieuw beoordeeld worden. De FNV keert zich nu tegen het tempo, maar niet tegen het principe, benadrukt FNV-voorzitter Heerts. Hij wil dat er eerst zekerheid is op banen voor Wajongers die worden goedgekeurd. Anders wacht hun een enkeltje bijstand, vreest hij.

Staatssecretaris Klijnsma (Sociale Zaken) zegt ’goed te luisteren’ naar de bezwaren die er leven tegen de geplande herkeuring van Wajongers. Ze stelt dat er extra geld beschikbaar is om de gevolgen van de herkeuring voor deze groep te verzachten. Hiervoor ligt een bedrag van 100 miljoen per jaar klaar.

DEN HAAG, dinsdag

De verplichting om arbeidsgehandicapten in dienst te nemen blijft als een zwaard van Damocles boven bedrijven hangen. Staatssecretaris Klijnsma (Sociale Zaken) gaat door met de voorbereidingen om er een wettelijk quotum voor in te voeren.

Dat is bedoeld als dreigement, mochten ondernemers zich niet aan de afspraak in het sociaal akkoord houden om de komende jaren 100.000 extra werkplekken voor arbeidsgehandicapten te scheppen. Als hen dit niet lukt, kunnen ze vanaf 2016 alsnog op een verplicht quotum rekenen.

„Als je geen stok achter de deur zet kunnen werkgevers denken ’mijn tijd zal het wel duren’. We houden ze bij de les”, zei PvdA-bewindsvrouw Klijnsma bij de presentatie van haar Participatiewet.

Die vervangt vanaf 2015 drie regelingen: de bijstand, de Wet Sociale Werkvoorziening en de Wajong voor jonge mensen met een arbeidshandicap, en is een van de grote decentralisaties die deze kabinetsperiode tot stand moeten komen. De wet is een aanpassing van de omstreden Wet Werken naar Vermogen van het vorige kabinet.

Tempo

Nog steeds wordt er flink bezuinigd, maar wel in een minder hoog tempo dan in de eerdere plannen van het gesneuvelde kabinet-Rutte I. Jaarlijks wordt nu 11 miljard euro aan de diverse regelingen uitgegeven. Dat bedrag stijgt naar 11,8 miljard euro. Zonder maatregelen zouden de kosten volgens Klijnsma oplopen tot 13,5 miljard euro.

Volgens de Participatiewet zijn gemeenten vanaf 2015 verantwoordelijk voor mensen die kunnen werken, maar een steuntje in de rug nodig hebben. 100.000 van de bijna 240.000 Wajongers kunnen hun uitkering behouden omdat zij door hun beperking nooit kunnen werken.

Samenvatting Hoofdpunten Vierde nota van wijziging:

Artikel 47 Cliëntenparticipatie

De gemeenteraad stelt bij verordening regels over de wijze waarop de personen, bedoeld in artikel 7, eerste lid, of hun vertegenwoordigers worden betrokken bij de uitvoering van deze wet, waarbij in ieder geval wordt geregeld de wijze waarop deze personen of hun vertegenwoordigers:

a. vroegtijdig in staat worden gesteld gevraagd en ongevraagd advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen;

b. worden voorzien van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen;

c. deel kunnen nemen aan periodiek overleg;

d. onderwerpen voor de agenda van dit overleg kunnen aanmelden;

e. worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie.

Gemeentelijke uitgangspunten

Mede naar aanleiding van bovenstaande ontwikkelingen [Participatiewet], hebben de in de GR WAA samenwerkende gemeenten Beesel, Bergen en Venlo kaderstellende uitgangspunten vastgesteld. Deze uitgangspunten zijn in 2012 met directie en Raad van Commissarissen van WAA besproken.

• Gemeenten willen niet tot nauwelijks financieel risicodragend zijn voor wat betreft het bedrijfsresultaat van de uitvoerder(s) van de WSW dan wel Participatiewet;
• Gemeenten beogen de uitvoering van de WSW dan wel Participatiewet budgettair neutraal uit te (laten) voeren; waar op het ene onderdeel tekorten geaccepteerd moeten worden, zullen die op het andere onderdeel gecompenseerd moeten worden;
• Gemeenten willen geen verantwoordelijkheid dragen noch bevoegdheden hebben met betrekking tot de bedrijfsvoering van ondernemingen die worden betrokken bij uitvoering van de WSW dan wel Participatiewet;
• Gemeenten streven naar positieve ondernemingsresultaten van ondernemingen die worden betrokken bij de uitvoering van de WSW dan wel Participatiewet, teneinde een deel van die opbrengsten op basis van een private overeenkomst in te kunnen zetten ter financiering van het publiek blijvende werkvoorzieningsdeel dat zich richt op werkzoekenden met een beperkte loonwaarde-capaciteit (tot 40% WML)

Gezocht wordt daarom naar een herpositionering en herinrichting, waarin naast borging van de sociale doelstellingen van de betrokken wetgeving, ook het financiële belang van zowel de doelgroep-medewerkers als gemeenten optimaal wordt gediend.

Gemeenten zijn daarbij op zoek naar een vorm waarin zij hun regieverantwoordelijkheden
kunnen waarmaken en niet tot nauwelijks structureel verbonden zijn aan uitvoerende opdrachtnemers. De gemeenten beseffen en accepteren dat zij wettelijk ten allen tijde financieel verantwoordelijk blijven voor de WSW-medewerkers, maar zijn niet in staat noch voornemens om daar bovenop ook een verantwoordelijkheid voor een negatief
bedrijfsresultaat te nemen.

Lees het hele document hier:

http://bis.venlo.nl/RisDocumenten/199001337240092.pdf

Regioplan heeft de afgelopen drie jaar 24 grote bedrijven gevolgd die zich hebben voorgenomen werknemers met een beperking aan te nemen in het kader van de pilot ‘Meer werkplekken bij werkgevers’. Regioplan heeft de pilot in opdracht van het Ministerie van SZW geëvalueerd.

De belangrijkste conclusie: werkgevers moeten bereid zijn om structurele functieaanpassingen te doen, anders zal het niet lukken om voldoende arbeidsplaatsen te creëren voor werknemers met een beperking. In de praktijk blijken werkgevers echter terughoudend met het aanpassen van functies. In de meeste bedrijven wordt het takenpakket van de individuele werknemer met een beperking op kleine punten aangepast. Er worden bijvoorbeeld taken uit de functie genomen, er mag wat meer tijd aan bepaalde taken besteed worden of de functie wordt samen met een collega uitgevoerd.

Acht lessen

Uit het onderzoek komt een aantal lessen voort die van belang zijn voor een toekomst waarin structurele ruimte is gecreëerd in bedrijven voor veel grotere aantallen werknemers met een beperking.

1. Bedrijven moeten bereid zijn tot structurele aanpassingen in functies.
2. Toeleveranciers moeten hun klantenbestanden goed kennen in termen van de eisen en wensen van werkgevers.
3. Er moet een einde komen aan de versnippering van de wervingskanalen.
4. Kosten en baten van werknemers met een beperking moeten in evenwicht zijn. Daarvoor zijn er goede matches nodig en voorzieningen voor de compensatie van lagere productiviteit en extra begeleidingskosten.
5. Werkgevers moeten ervan op aan kunnen dat voorzieningen en subsidies die kosten en risico’s beperken, ook op langere termijn beschikbaar blijven.
6. Het loon dat (of vergoeding die) een werkgever betaalt, moet recht doen aan de bijdrage die de werknemer met beperking aan het bedrijf levert.
7. Bedrijven hebben intermediairs nodig om hen te helpen bij het zoeken naar structurele mogelijkheden om werknemers met een beperking productief in te zetten.
8. De positie van werknemers met een beperking op de flexibele arbeidsmarkt moet verstevigd worden. Aandacht voor van werk naar werk begeleiding en veilige terugvalopties van waaruit de weg terug naar werk gefaciliteerd en gestimuleerd wordt.

Lees het hele artikel en download het rapport:

http://www.dewerkmarkt.nl/acht-lessen-voor-werkgevers-om-extra-arbeidsplaatsen-voor-mensen-met-een-arbeidsbepering-te-creeren/?goback=%2Egde_1813788_member_5799836110083346432#%2EUmuuWmjCTIU

In de ‘Bijlage Maatschappelijke Partners’, staat dat de gemeenteraad Venlo op basis van het rapport ‘Burgers aan zet’, zelfsturing als centraal thema omarmd heeft (blz. 9) Op pagina 32 staan interessant zaken aangaande het sw-bedrijf WAA.

http://www.venlo.nl/gemeente_en_beleid/beleid-en-middelen/Documents/Begroting%202014/6_Bijlage_maatschappelijke_partners.pdf

In voorgenoemd stuk wordt het document Burgers aan zet vernoemd. Zie ook aanbevelingen op pagina 67.

http://www.venlo.nl/gemeente_en_beleid/gemeenteraad-venlo/SAM/Documents/brochure_SAM_17feb12_internet.pdf

Op 13 december 2006 heeft de Verenigde Naties het ‘Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap’ aangenomen. Op 30 maart 2007 ondertekende Nederland dit verdrag maar heeft het tot op heden (februari 2011) nog niet geratificeerd (bekrachtigd door middel van wetgeving). Dat er een verdrag is speciaal voor mensen met een beperking heeft als reden dat de algemene mensenrechten blijkbaar niet ver genoeg door werken, waardoor er aparte verdragen nodig zijn voor groepen waarvoor de algemene mensen-rechtenverdragen niet toereikend zijn[1].

De kern van het verdrag is dat men bij mensen met een beperking geen inbreuk op rechten en vrijheden mag doen. Artikel 1 van het verdrag luidt: “Doel van dit Verdrag is het volledige genot door alle personen met een handicap van alle mensenrechten en fundamentele vrijheden op voet van gelijkheid te bevorderen, beschermen en waarborgen, en ook de eerbiediging van hun inherente waardigheid te bevorderen”.

Binnen het verdrag wordt het niet-gehandicapt zijn niet als maatstaf gebruikt[2]. Er wordt juist erkend dat mensen verschillend zijn en tevens gelijkwaardig. Het doel is dat mensen met een handicap toegespitst op hun specifiek situatie alle mensenrechten kunnen genieten. Bijzondere aanvullingen op de bestaande mensen-rechten gaan over bewustmaking (artikel 8) toegankelijkheid (artikel 9) en persoonlijke mobiliteit (artikel 20).

“Belangrijk kenmerk van het Verdrag is dat expliciet wordt uitgegaan van het sociale model van handicap. Kern van dit model is dat het hebben van een beperking niet gezien wordt als een individueel probleem, niet als een handicap die jou als mens buiten de samenleving plaatst, maar als een probleem dat in de samenleving ligt. Het probleem van de handicap is het gevolg van maatschappelijke, culturele of fysieke barrières”

De beoogde inwerkingtreding van de Participatiewet is 1 januari 2015. Het kabinet streeft ernaar het wetstraject voor de quotumregeling 1 januari 2015 afgerond te hebben.

Hoofdlijnenbrief-participatiewet